zmiana

obsesja zmiany. a ja już nie chcę. chcę osiąść.

rozpoznaję

rozpoznaję ludzi po piosenkach, które ode mnie dostali.

najcięższe

najcięższe są dni kiedy nie lubisz siebie, nie lubisz nikogo, nikogo nie lubi ciebie. łapiesz się wtedy tych małych momentów, kiedy było cokolwiek, kiedy cokolwiek miało znaczenie i kierunek. kiedy trwanie sprawiało radość i nie było przykrym obowiązkiem obarczonym nudnymi praktykami: jedzeniem, spaniem, chodzeniem, mówieniem, sztucznym uśmiechaniem się w celu podtrzymania kontaktu, chodzeniem do kibla, piciem wody i zastanawianiem się czy warto jeść, skoro nie ma apetytu.
łapiesz się wtedy tych miałkich uśmiechów i gestów skierowanych tylko do ciebie, chociażby były tymczasowe i przypadkowe. wyszukujesz je i niech uderzają mocno, mocno, zapewniając odpowiednie poczucie zakorzenienia, poczucie rzeczywistości.
to są właśnie te dylematy, którymi obarczone są najcięższe dni. najcięższe dni obarczone są niecierpliwością i znudzeniem i pytaniem o to, kiedy przeminą.
contemporary noise quintet, even cats dream about flying
myślę, że tymi dwiema rozmowami, w piątek i w sobotę, zamknęłam jakieś drzwi, zakończyłam pewną możliwość. nie z każdej możliwości należy skorzystać.

niepewność

nie wiem czy chcę być mądra

&

dobrze & źle
kontrolowane & spontaniczne
nocne & dzienne
usłyszane & zobaczone
zimowe & letnie
sukienki & spodnie